ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑΤΑ!

Από σήμερα πρέπει εμείς οι Αχαρνείς να αισθανόμαστε ανακούφιση. Μετά τη ψήφιση της μεσοπρόθεσμης ταφόπλακας, ο Δήμος μας προσφέρει "...όλες τις πτυχές της ελληνικής παράδοσης, της αγροτικής παραγωγής και του πολιτισμού της υπαίθρου..." με το τετραήμερο του 1ο Αγροτικού Φεστιβάλ του Δήμου.

Και γευσιγνωσία και πολιτισμός!

Εντάξει, μπορεί να μην έχουμε άλλα στοιχειώδη και αυτονόητα πράγματα ως δημότες, τουλάχιστον έχουμε, έστω και για 4 ημέρες, και άρτον και θέαμα 

Ποιος τη χάρη μας!

Η ΠΕΡΙΦΡΑΞΗ ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΘΕΜΑ!

Είναι άξιο παρατήρησης το γεγονός, ότι τον κ. Δήμαρχο τον απασχολεί, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του, η περίφραξη του Ολυμπιακού Χωριού, ως να είναι το μείζον πρόβλημα του Δήμου Αχαρνών.

Αν παρ΄ελπίδα ανησυχεί ο κ. Δήμαρχος, ότι ως κάτοικοι του Ο.Χ. αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι ή έστω γκετοποιημένοι λόγω της περίφραξης μάλλον αδίκως ανησυχεί. Πρωτίστως ανησυχούμε για άλλα πράγματα, προφανώς πιο επείγοντα και δε συμπεριλαμβάνω τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε άπαντες λόγω της κατάστασης στη Χώρα, τα μνημόνια, τις περικοπές και τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα άγριας λιτότητας.

Συνεπώς θα "συμβούλευα", (συγγνώμη για το θράσος μου να συμβουλεύω κοτζάμ Δήμαρχο), να ανησυχεί περισσότερο για άλλα πολύ σοβαρότερα πράγματα που ταλανίζουν την καθημερινότητα  όλων των Δημοτών και που θεωρώ βέβαιο ότι τα γνωρίζει άριστα, από την περίφραξη του Ο.Χ..

Αν πάντως πραγματικά προβληματίζεται για την περίφραξη, όπως γράψαμε και σε παλαιότερο άρθρο μας, θα του συνιστούσα, (και πάλι συγγνώμη), να φροντίσει λίγο να μπει τάξη στο περιαστικό πράσινο στα βόρεια του Ο.Χ. με  ό,τι εκεί συμβαίνει.  Και εμείς θα βρούμε την άκρη με την περίφραξη!

Πάντα με εκτίμησηγια τις ικανότητες του κ. Δήμαρχου!
Βατοπεδινός!

Υ.Γ. Είναι πεποίθησή μου, ότι ουδείς πολιτικός λέει κάτι στο βρόντο αλλά πάντα από τα λεγόμενά του κάτι κρύβεται από πίσω.

ΩΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ!

Κλείνω την τριλογία με μία στροφή γνωστού ποιήματος του Γεωργίου Σουρή!
................................................
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου και παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
........................................................


Βατοπεδινός!

Η ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΑ ΩΣ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΞΥΠΝΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ!

Ως γνωστόν, η Χώρα της Φαιδράς Πορτοκαλέας, κατοικείται αλλά κυρίως διοικείται  από ανθρώπους που χαρακτηρίζονται ή και αυτοχαρακτηρίζονται με βαρύγδουπα προσωνύμια όπως: Διαβόλου κάλτσα, σπίθα μοναχή, σπίρτο αναμμένο, ατσίδα, ξεφτέρι, ράτσα, αλεπού και άλλα παρόμοιας έννοιας και βάρους που δείχνουν υψηλό  IQ.  

Στην πραγματικότητα όμως, αν αναλογιστούμε  την κατάσταση που βρίσκεται η Χώρα, θα αλλάξουμε όλα αυτά τα προσωνύμια σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης αιρετής και διορισμένης με ένα και μόνο χαρακτηριστικό επίθετο: Κουτοπόνηρος. Δηλαδή αυτός που προσποιείται για να πετύχει το σκοπό του.

Βεβαίως, άπαντες οι Κουτοπόνηροι βασίζονται σε ένα αναμφισβήτητο γεγονός. Στην αφέλειά μας. Βλέπουμε το ωραίο και λαχταριστό τέμαχος μετσοβόνε αλλά δε βλέπουμε τη φάκα! Και δόστου χειροκρότημα, εγκώμια, χαρακτηρισμοί, διθύραμβοι και άλλα παρόμοιας εμβέλειας επαίνους και σχόλια. Η φάκα όμως μας έχει μαγκώσει αλλά ω του θαύματος ο Κουτοπόνηρος έχει ήδη βγει λάδι..

Γιασάν του μάγκα του λεβέντη του Κουτοπόνηρου. Με ένα σμπάρο 2 τρυγόνια!

Υ.Γ. Το συγκεκριμένο ιστιολόγιο είναι τοπικής και μόνο εμβέλειας.

"ΗΡΩΑΣ" ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ!

Ήταν κάποτε ένας βοσκός που είχε ένα κοπάδι με αρκετά πρόβατα και ένα μαντρί έξω από το χωριό του. Κάθε πρωί, οδηγούσε τα πρόβατα σε ένα καταπράσινο λόφο κοντά στο μαντρί και τα άφηνε να βοσκήσουν με την ησυχία τους.

Συνήθως περνούσε την ώρα του παίζοντας την φλογέρα του, αλλά να που μία μέρα την ξέχασε στο μαντρί. Μην έχοντας τι να κάνει, σκέφτηκε να σκαρώσει μία φάρσα στους συγχωριανούς του. Ανέβηκε λοιπόν σε ένα βράχο και άρχισε να φωνάζει προς την κατεύθυνση του χωριού: «Βοήθεια συγχωριανοί. Λύκοι τρων τα πρόβατα μου. Τρέξτε. Βοήθεια!».

Οι άντρες του χωριού άρπαξαν ότι βρήκαν μπροστά τους και έτρεξαν να βοηθήσουν τον βοσκό, που μόλις τους είδε άρχισε να γελάει με το πάθημα τους.

Ο βοσκός, όπως φαίνεται, βρήκε πολύ αστείο αυτό που έκανε, αφού το επανέλαβε κάνα δυο φορές ακόμα και κάθε φορά οι συγχωριανοί του έτρεχαν να τον βοηθήσουν.

Να όμως που μια μέρα, μια αγέλη πεινασμένων λύκων όρμισαν στο κοπάδι του βοσκού και άρχισαν να το ξεκληρίζουν. Τρομαγμένος ο βοσκός έβαλε τις φωνές και καλούσε σε βοήθεια: «Βοήθεια συγχωριανοί. Λύκοι τρων τα πρόβατα μου. Τρέξτε. Βοήθεια!».

Κανείς όμως δεν πήγε να τον βοηθήσει αφού όλοι νόμιζαν ότι για άλλη μια φορά ήθελε να γελάσει μαζί τους.

Εκείνη την φορά οι μόνοι που γέλασαν ήταν οι λύκοι. Βρήκαν πρώτης τάξεως φαγητό και το έφαγαν με την ησυχία τους. Μόνο ένας άνθρωπος εκεί κοντά κάτι φώναζε αλλά όπως είναι γνωστό οι λύκοι δεν γνωρίζουν την ανθρώπινη γλώσσα για να καταλάβουν τι έλεγε και έτσι συνέχισαν ανενόχλητοι το φαγητό τους.

Ηθικόν δίδαγμα: Ο ΨΕΥΤΗΣ και ενίοτε και ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ τον πρώτο χρόνο χαίρονται μετά έρχεται ο λύκος!