1912 με νόμο του Ε. Βενιζέλου «περί συστάσεως Δήμων και Κοινοτήτων» ιδρύονται πάνω από 6000 Δήμοι και Κοινότητες ανά την Ελληνική Επικράτεια. Οι βασικές προϋποθέσεις ήταν για μεν τους Δήμους πληθυσμός άνω των 10000 κατοίκων και για τις Κοινότητες πληθυσμός άνω των 300 κατοίκων και ύπαρξη Δημοτικού Σχολείου και κάτω από 300 κατοίκους, η ύπαρξη Δημ. Σχολείου ή ίδια έσοδα άνω των 2000 δραχμών.
Όποιος ανατρέξει στο παρελθόν όλων αυτών των Κοινοτήτων και Δήμων θα διαπιστώσει, ότι μέχρι να καθιερωθούν, ως έσοδα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι διάφοροι πόροι, φόροι, τέλη εισφορές, Κ.Α.Π. κλπ, οι πλειοψηφία των κοινοτήτων φυτοζωούσε και για τα έργα βασίζονταν αφενός στη θέληση του κάθε Νομάρχη αλλά και στη δραστηριότητα του Κοινοτάρχη. Βεβαίως υπήρχε και η μάστιγα των τοπικών Βουλευτών και Πολιτευτών, οι οποίοι προεκλογικά υπόσχονταν ποτάμια και γεφύρια και μετεκλογικά, όταν η νομαρχία κατασκεύαζε κανένα γεφυράκι, πρώτοι αυτοί έστελναν τηλεγράφημα, ότι με τις άοκνες ενέργειές των κατασκευάστηκε η γέφυρα κλπ κλπ.
Τα περισσότερα όμως τοπικής φύσεως έργα από σχολεία μέχρι υδραγωγεία γίνονταν από τη λεγόμενη προσωπική εργασία των κατοίκων είτε την εθελοντική είτε την υποχρεωτική (έκαστο ενήλικο μέλος της οικογένειας έπρεπε να διαθέσει ορισμένες ημέρες του χρόνου για προσωπική εργασία στην Κοινότητα ή αντίστοιχα χρήματα). Με τον τρόπο αυτό δηλαδή μέσω της προσωπικής εργασίας, έχουν κατασκευαστεί στη Χώρα χιλιάδες έργα, τα οποία ακόμη και σήμερα βρίσκονται σε χρήση.
Βεβαίως οι καιροί άλλαξαν, οι σημερινοί Δήμοι με μια σειρά νομοθετημάτων απέκτησαν έσοδα μέχρι και τη δυνατότητα σύναψης δανείων με την εγγύηση του κράτους. Φυσικά, όλα τα θεσμοθετημένα έσοδα των Δήμων έχουν σαν στόχο όχι βεβαίως το ρουσφετιλίκι για τα ψηφαλάκια και τον πλουτισμό των διαφόρων περί των Δήμων κυκλοφορούντων λαμόγιων αλλά την αξιοπρεπή διαβίωση των δημοτών σε ένα περιβάλλον καθαρό στα πλαίσια της αρμοδιότητας του Δήμου και παράλληλα ο Δημότης στην καθημερινή επαφή με τις υπηρεσίες του Δήμου να εξυπηρετείται αξιοπρεπώς.
Δυστυχώς και στα δύο κομβικά σημεία ήτοι του καθαρού περιβάλλοντος και της εξυπηρέτησης εμείς οι κάτοικοι του Ολυμπιακού Χωριού, πολύ απέχουμε. Ο Δήμος Αχαρνών τουλάχιστον δεν προσφέρει ούτε τα ελάχιστα, αν και κάποιοι ήλπιζαν, ότι με τη νέα Δημοτική Αρχή, τα πράγματα θα καλυτερέψουν. Δυστυχώς όμως μία από τα ίδια και χειρότερα.
Τι προτείνεται λοιπόν, σε αυτή την όχι και ευχάριστη συγκυρία που επικρατεί στη Χώρα αλλά και στον καταχρεωμένο Δήμο Αχαρνών; Την ανάπτυξη πρωτοβουλίας εκ μέρους των κατοίκων του Ολυμπιακού Χωριού, σε συγκεκριμένα θέματα όπως για παράδειγμα:
- Στην προστασία της πράσινης ζώνης κυρίως από τους κατοίκους που είναι σε επαφή με αυτήν. Αν κάθε κτίριο φρόντιζε για το χώρο της πράσινης ζώνης που βρίσκεται ακριβώς απέναντί του , ποτέ δε θα υπήρχε ο κίνδυνος ούτε να ξεραθούν τα δέντρα ούτε να αρπάξουν φωτιά, όπως άλλωστε έχει συμβεί.
- Στην προστασία των υπόλοιπων κοινόχρηστων χώρων επίσης κυρίως από τους κατοίκους που τα κτίριά των βρίσκονται σε επαφή με αυτούς τους χώρους. Ισχύει ό,τι ακριβώς για την πράσινη ζώνη.
- Στην προστασία των κοινόχρηστων χώρων από τους βανδαλισμούς και τις κλοπές.Δηλαδή "στο μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνεται" των διαφόρων δε μας αφορά;
- Στην προστασία των κοινόχρηστων χώρων από τους κατέχοντες κατοικίδια ζώα Καλά κάνουν και έχουν κατοικίδια αλλά ταυτόχρονα να φροντίζουν, (όπως άλλωστε έχουν υποχρέωση), να μαζεύουν και ό,τι αυτά αφήνουν στη διάρκεια του περιπάτου τους. Δεν είναι ντροπή ούτε υποχρέωση των υπολοίπων να τα "τρώνε" στη μούρη τους.
- Στις μαζικές καταγγελίες ενάντια στο Δήμο Αχαρνών στα αρμόδια κρατικά όργανα για τις παραλήψεις όσον αφορά την αποψίλωση των κοινόχρηστων χώρων και τη συλλογή των απορριμμάτων και των ογκωδών αντικειμένων. Επιτέλους η Δημοτική Αρχή ας πάψει το παραμύθι της μη παραλαβής του Ο.Χ. και να φροντίσει για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της.
Με λίγα λόγια, δεν είναι υποχρεωτικό να αχοληθούμε όλοι με όλα. Αρκεί ο καθένας το μερίδιό του.
Μπορεί σήμερα ό θεσμός της προσωπικής εργασίας να είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, κανείς όμως δεν μας εμποδίζει να αποτελέσει και στοιχείο του σήμερα, χωρίς βεβαίως να αφήνουμε στο απυρόβλητο τον κάθε Δήμαρχο για παράλειψη των υποχρεώσεών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου