Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή η μάζωξη του Συλλόγου όπου κατά κύριο λόγο θα συζητιόταν το ζήτημα του λεγόμενου «χαρατσιού» στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και τους τρόπους αντιμετώπισης από τους δικαιούχους του ΟΕΚ. Ως γνωστόν η εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομικών μας θεωρεί επικαρπωτές άρα υπόχρεους της καταβολής του χαρατσιού και πρακτικά, πέρα από την προσωπική απόφαση του καθενός να μην πληρώσει το μόνο που μας απομένει να κάνουμε είναι ή να προσφύγουμε και εμείς στο ΣτΕ ή να αναμείνουμε την απόφαση του ΣτΕ όπου έχουν προσφύγει πολλοί σύλλογοι και μεμονωμένοι πολίτες κατά της επιβολής του χαρατσιού.
Για να αποφύγουμε όμως τις συνέπειες μιας διακοπής ρεύματος από τη ΔΕΗ, σύμφωνα με την πρακτική που έχουν επιλέξει κάποιοι κάτοικοι του Ο.Χ. και προφανώς θα ισχύει, υπάρχει ένας τρόπος καταβολής της αξίας του ρεύματος και των υπολοίπων τελών μέσω των ΑΤΜ των συνεργαζόμενων με τη ΔΕΗ τραπεζών, όπου πληκτρολογούμε την αξία του ρεύματος χωρίς το χαράτσι. Η ΔΕΗ προφανώς δεν έχει το δικαίωμα να «κόψει» το ρεύμα.
Επίσης, μία άλλη υπηρεσία που θα μπορούσε να προσφέρει ο ΣΚΟΧ μέσω αυτής της συνάντησης, (ακόμη υπάρχει χρόνος), ήταν να βοηθήσει με τις διαδικασίες που απαιτούνται όσους κατοίκους έχουν το δικαίωμα της μη καταβολής του χαρατσιού και δεν είναι σε θέση να τα καταφέρουν μόνοι τους και υπάρχουν αρκετοί στο Χωριό.
Ο ΣΚΟΧ όμως κατά τα ελληνικά ειωθότα και τη ρήση Βαμβακούλα «να φτιάξουμε μία τριμελή επιτροπή από 5 – 6», από τη μάζωξη συγκροτήθηκε μια επιτροπή δηλαδή χαιρέτα μας τον πλάτανο με τις κρύες βρυσούλες και τώρα γίναμε σοφότεροι στο «ζήτημα χαράτσι».
Σχετικά με τον τρόπο συζήτησης στις συγκεντρώσεις του Συλλόγου, δεν μπορώ να πω!! Ο ΣΚΟΧ ακολουθεί πιστά την παράδοση της χάβρας των Ιουδαίων.
…….
«Μετά τη λήξη των προσευχών των Ιουδαίων, υπήρχαν διαδικασίες διαβούλευσης για θέματα της εβραϊκής κοινότητας και ο τρόπος ψηφοφορίας ήταν δια βοής, ή εν πάση περιπτώσει η ομαδική συζήτηση που ίσως κατέληγε και σε φωνασκίες. Η έννοια της χάβρας έμεινε παροιμιώδης λόγω της λειτουργία αυτής».
Υ.Γ. Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε τον τρόπο συζήτησης;
Ως πολύτεκνος με ψαλιδισμένο μισθό και υπό την απειλή της ανεργίας, πονάω ιδιαίτερα και για το συγκεκριμένο χαράτσι και για τα υπόλοιπα χαράτσια που καθημερινά επιδεινώνουν την κατάστασή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν πράγματα, όμως, που δεν κατάλαβα ούτε πριν ούτε μετά τη συγκεκριμένη συγκέντρωση κατοίκων. Η ανακοίνωση του Συλλόγου Κατοίκων λέει: «αποφασίστηκε ότι δεν πρέπει να πληρώσουμε το χαράτσι». Μήπως γίναμε υπερβολικά υπερβολικοί; Μήπως δεν καταλαβαίνουμε τον αντίκτυπο που έχουν στους κατοίκους οι πράξεις και οι ανακοινώσεις μας; Και ας μη μπει στον πειρασμό κανείς να υπερασπιστεί τη νοημοσύνη των κατοίκων. Ο καθένας στην απελπισία και την απόγνωσή του μπορεί να πιαστεί ακόμα και απ’ τα μαλλιά του... Πολύ περισσότερο, λοιπόν, από μια βαρύγδουπη ανακοίνωση του Συλλόγου Κατοίκων που μιλά για «αποφάσεις», ούτε καν για προτάσεις, προτροπές ή συστάσεις.
Εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ: Και εγώ συμφωνώ να μην πληρωθεί το χαράτσι, όχι μόνο γιατί δεν έχω να το πληρώσω, αλλά και γιατί είμαι πεπεισμένος ότι δεν αποτελεί λύση, ούτε καν διέξοδο, στο πρόβλημα. Ποιος όμως θα μου εγγυηθεί την αποφυγή των επιπτώσεων και ποιος θα μου συμπαρασταθεί ηθικά και πρακτικά την ώρα που θα έρθω αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις, δηλ. την (παράνομη ασφαλώς) διακοπή ρεύματος ή την (φασιστική βεβαίως) επιβολή προστίμων κ.τ.λ.;
Από την ανακοίνωση πληροφορούμαι επίσης ότι την δράση (ή αντίδρασή μας) θα συντονίσει η 9μελής επιτροπή που εκλέχθηκε για το σκοπό αυτό. Πρώτο της μέλημα να ενημερώσει τους κατοίκους και να προκαλέσει συνελεύσεις πολυκατοικιών προκειμένου να καταγραφεί η θέση των κατοίκων. Μακάρι να το δω έστω στο 5% αυτό. Επειδή όμως είναι ιδιαίτερα δραστήρια και μαχητική η επιτροπή μας, ας δεχθούμε ότι θα καταφέρει τη συμφωνία των πάντων. Ποιές θα είναι, έστω και τότε, οι δυνατότητες της πρακτικής συμπαράστασης, που προανέφερα;
Έχει και ο λαϊκισμός τα όριά του. Ως εκεί που δεν έχει πρακτικές επιπτώσεις, τον αντιμετωπίζει κανείς όπως αξίζει στους γραφικούς. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, ας προσέξουν καλά όσοι έσπευσαν και ανέλαβαν ευθύνες που δεν είχαν και δεν τους αναλογούσαν πριν τις επωμιστούν εκούσια.
Παύλος Γεωργίου