Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΝ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΜΟΙΑΖΕΙ!

Το μόνο συνταραχτικό νέο είναι η ένατη Υποψηφιότητα για τη Δημαρχία!

Μου θυμίζει το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Μαρίας Ρεζάν «Με νοσταλγία… για μια ζωή έτσι, χωρίς πρόγραμμα».

Με τον ίδιο και απαράλλαχτο τρόπο βαδίζουν και οι 9 υποψήφιοι Συνδυασμοί προς την τελική αναμέτρηση. Άρτσι μπούρτζι και λουλάς. Κούφια λόγια και ουσία δε φαίνεται στον ορίζοντα ούτε με ματογυάλι. Άλλος θα καταργήσει την παραβατικότητα με λιμνοδεξαμενές, άλλος με παλαιστές και άλλος θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όλοι καμαρώνουν  για την ποιότητα των υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων  αλλά αυτά που ακούγονται στο παρασκήνιο, θυμίζουν Σικελία.

Πάντως, μου προκαλεί εντύπωση και έντονο προβληματισμό η ποσότητα των υποψηφίων Δημάρχων, (για την ποιότητα γράφουν άλλοι, που γνωρίζουν και πρόσωπα και πράγματα)!

9 υποψηφιότητες για έναν προβληματικό, καταχρεωμένο, με ανυπέρβλητα προβλήματα Δήμο; Ούτε στο Δήμο Αθηναίων δεν έχουμε τόσες υποψηφιότητες!

9 ατρόμητοι Αχαρνοσωτήρες! Δεν τους φοβίζει ούτε η άναρχη δόμηση, ούτε η ανυπαρξία δικτύου όμβριων υδάτων, ούτε η μεγάλη παραβατικότητα, ούτε τα τεράστια χρέη και τα τόσα άλλα μικρά και μεγάλα συσσωρευμένα προβλήματα ! Ως νέοι Ηρακλήδες υπόσχονται κάθαρση του κόπρου του Αυγεία.     

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν και χθες!

Προσωπικά δε βλέπω καμιά διαφορά στο λόγο τους. Ακολουθούν τον ίδιο στείρο και ξύλινο προεκλογικό αγώνα, που χρόνια τώρα έχουμε συνηθίσει, στολισμένο με πισώπλατα μαχαιρώματα, λάσπη, ανώνυμες καταγγελίες και «υποσχετολογία».   

Και αφού δεν έλυσαν τα προβλήματα χθες, ποιος μας εγγυάται ότι θα τα λύσουν αύριο; Το παρελθόν τους;

Δεν μπορώ να πω ότι οι Αχαρνείς είχαν και θα έχουν Δημάρχους αυτούς που τους αξίζουν αλλά  είναι απορίας άξιο ότι οι πολίτες αυτής της Πόλης δεν μπορούν να αναδείξουν Πρώτο Πολίτη έναν ικανό, τίμιο και προπαντός άφθαρτο άνθρωπο, που να είναι μακριά από μικροσυμφέροντα και λαμογιές. Που να μην υπολογίσει το πολιτικό κόστος και να βάλει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο. Που να τολμήσει να βάλει μπουλντόζα εκεί που πρέπει. Που να εξαναγκάσει τους παρανομούντες να συμμορφωθούν.

Εάν πράγματι δεν υπάρχει, έτσι και αλλιώς ας υποδεχτούν στις 14 Νοέμβρη, για ακόμη μία φορά, έναν από τους ανακυκλωμένους υποψήφιους Δημάρχους.

Καλή όρεξη!

Υ.Γ. Η άποψη το μη χείρον βέλτιστον καθόλου δε με βρίσκει σύμφωνο.